அணைப்புக்கு அடுத்த பட்சமாய்
=============================

என் அறியாமை விரிசலை உன் கண் கூர் சீவுகிறது
தாவணி  அலைவரிசையில்
மாறி மாறி புலப்படும்
ப்ரிண்டட் பூக்களுடைய லோகம்
ஒரு புகைப்படத்திற்குள்
பல நிறங்களாக மாறுகிறாய் ஒப்பனை

சண்டை  முடிவில்
முத்தமிடுவேன் என்பதால் தானே
அவ்வப்போது  
சண்டைப்போட அழைக்கிறாய்
பயப்படாதே
இன்றோ நாளையோ மாறிவிடும்
ஒரு சுழற்சி மூச்சால்
சூடு பட்ட என்  சில்லென்றவைகள்

உன்னில் எத்தனையாவது நீ  தொடர்கிறாய்
திறக்கும் குழிகளை
திறப்பதும் மூடுவதுமாய்

வாசிப்பு நிறுத்தத்தின்
சிறு அசதியில்
வளர்க் குரல் சிரிப்பு விசிறி பின்
விசிட்டிங் கார்ட் தொலைத்த கனத்த ரயில் பயணம், தடதடத்த இதயம்,

பார்வை முடிவிலிப் பெய்தலின் தினசரி கலைக்கண்,
பருவக்காடு மேவும்
ஆண் கனவு,

அலசலில்,
இடம் எங்கே எனும் இன்னும் சற்று நேரத்தில்
கடினநாணல் அவிழும்
காணாமல் போய்விடுவாய்,
ஆர்ப்பரிப்புகளை ஒளித்துவிட்டு
அளவு மிஞ்சாத சினிமா  நடிகன் போல
நொடிகளின் காலாவதிக்குள்
திருடுபோய்க்கொண்டிருக்கிறேன் தொடக்கம்  

மொழி தெரியுமோ தெரியாதோ,
கவிதை சொல்லிக்கொடுக்கும் மௌனம் கொல்லுதே,
எங்கோ புதைந்துகிடக்கும்
புதையலொன்றின்
தேடல் போல
விரல்களுக்குத் தட்டுப்படாத  இதமாகும்  அரிப்பாகுதே

இணை சேராத
காந்த துருவம்போல
காற்றிலே அணைப்புக்கு அடுத்த பட்சமாய்
வெட்கங்களிரண்டும்
வெவ்வேறு கோணத்தில்  திசை மாறுதே

கடையாணி அறைகிறாய் கால வெள்ளை க்ரூரத்தில்
கரும்புள்ளி ஆகிறேன் மனசு சுவரப்படம்  

"பூக்காரன் கவிதைகள்"