Friday, 13 January 2017

அப்ப்ப்ப்ப்பா

அப்ப்ப்ப்ப்பா =========== (மீள்) அந்த பர்ப்புள் நிற ஷர்ட் அவனுக்கு எடுப்பா இருக்கும் எதுக்குப்பா இதெல்லாம் உனக்கு தெரியாது நீ பாரு வேணும்னா அவன் இதைப்போட்டப் பின்னாடி அவனே சொல்லுவான் கண்ணாடி பார்த்துட்டு எனக்கு இன்னொரு பொண்ணு பாருங்கப்பான்னு கேலியா என்னமோ இப்போல்லாம் அந்த ஷர்ட் கொஞ்சம் துவைத்து துவைத்து நிறம் மாறி வெள்ளை நிறம் ஆகிடுச்சு காலரில் லேசா தையல் பிரிந்திருக்கிறது முழுக்கை சட்டையாதலால் மணிக்கட்டில் பொத்தானிடும்பாகமும் அப்படித்தான் குறுங்கிழிசல் அந்த சட்டை மட்டுந்தான் இன்னும் இருக்கிறது பெரும்பாலும் அவர் எனக்காக எடுக்கும் எல்லா சட்டைகளையும் ஒரு ரெண்டு மாசம் அல்லது மூணு மாசம் நான் போட்டுவிட்டப்பின்னே அவரும் அதையே போடுவார் அவருக்கென்று ஒன்றுமே வைத்திருக்க விரும்பாதவர் எதுக்குப்பா இதையெல்லாம் போடறிங்கன்னு கேட்டால் சட்டை தொளதொளவென இருக்க சிரிச்சிகிட்டே கட்டைக்குரலால் சொல்லுவார் உனக்கு அப்போ ரெண்டரை வயசிருக்குஞ் சாமி உங்கம்மா முகத்த தொட்டு பார்ப்ப நடுராத்திரி தூக்கம் முழிச்சு தாடி மீசையும் குடி வாசமும் இல்லாம போனா ஓஓஓ ன்னு ஒரே கலாட்டா அந்த கட்டில் தாண்டி விழுந்துப்புடுவ அப்போ நீ பிஞ்சு தொண்டை வச்சு வீல் வீல் ன்னு கத்துறப்போ நா எங்கோ ஒரு இருட்டான மைதானத்துல உன்ன தேடுறமாதிரி உனிப்பு விளக்கு கூட போடாம அப்படியே எழுந்துவந்து உங்கம்மாவ ரெண்டு சாத்து சாத்திப்புட்டு உன்னைய என் நெஞ்சோட சேர்த்து உன் உமிழ்நீர் சொரிய பாடிக்கிட்டே படுப்பேன் உங்கக்கா மகராசி எழுந்திருக்கவே மாட்டா பேயாட்டம் ஆடுவா அப்பா வா வந்து தம்பிய எடு வா ன்னு இப்போல்லாம் இந்த வீட்ல இருட்டு இருக்கு அடிக்க உங்கம்மா இல்ல அழ நீ இல்ல ஆட்டம்பிடிக்க உங்கக்காவுமில்ல ஒத்திக்க இந்த சட்டையாச்சு இருக்கட்டுமே டா ,, இப்போ எனக்கு ஆறு வயசு ,, அம்மா தவறி மூணு வருஷமாச்சு தெரியாது எனக்கு அவளை :/ அப்பா பள்ளிக்கூடம் முடிஞ்சு ஸ்கூல் முன்னாடி காரோட நிப்பாரு,, அப்பாவை பார்த்ததும் கண்கள் தான் சிரிக்கும் கையில ஹார்லிக்ஸ் நிரம்பிய ஃப்ளாஸ்க் அதோ அந்த பைனஸ் மரத்து பக்கமா ஒரு பெஞ்ச் இருக்கும் அங்க போயி உக்காந்துக்குவோம் கதை சொல்லுப்பா என்பேன் "Snow White is a lonely princess living with her stepmother, a vain and wicked Queen,,, மாயக்கண்ண்டாடியின் ஜாலங்கள்வரை தொடர்ந்து பின் ,, A year later, a prince, who had previously met and fallen in love with Snow White, learns of her eternal sleep and visits her coffin. Saddened by her apparent death, he kisses her, which breaks the spell and awakens her. The dwarfs and animals all rejoice as the Prince takes Snow White to his castle. இல் முடிப்பார் ,, மணி இப்போ சாயங்காலம் நாலரை சரி சாமி வீட்டுக்கு போலாமா ன்னு கேப்பார் காருல வேணாமேப்பா நடந்தே போலாமா ன்னு கேப்பேன் சரின்னு சொல்லுவாரு போறவழியில பட்டாணி வறுவல் வேர்க்கடலை வறுத்தது சோயா பீன்ஸ் சில்லி எல்லாமே வாங்கி வாங்கி தருவாரு இந்தா அனு சாப்பிடு ம்பார் அந்த பார்வையையும் பாசத்தையும் அப்போ என் ஆசைகள் மறைத்த வயசு அது ஒருநாள் ஆரஞ்சு முட்டாய் அப்பாக்கு தெரியாம வாங்கி சாப்பிடுறப்போ அப்பா வாரதைப் பார்த்ததும் பத்து முட்டாயவும் அவசரமா வாய்க்குள்ள போட அஞ்சுதான் போச்சு மீதி அஞ்சு முட்டாய் எச்சில் பட்டு வெளிய விழுறப்போ கையில பிடிச்சுக்கிட்டேன் அப்பாவை பார்த்ததும் என் முட்ட கண்ணுல பயமும் கண்ணீரும் முதுகுல ஒரு அடிவிட்டவர் அக்காவை கூப்பிட்டு சோனு அந்த கரண்டிய காச்சு எடுத்திட்டுவா ன்னு சொன்னவரு என்னடா வாய்க்குள்ள அதுன்னு கேட்டப்போ பயத்துல முட்டாய்க தொடைக்குள்ள அடைக்க மூச்சு முட்டி அங்கேயே விழுந்துட்டேன் அன்னைக்கு பூராவும் ஆஸ்பத்திரியில கிடந்தேன் அவரு கையை சுவத்துல அறைஞ்சுஅறைஞ்சு அன்னைக்குப் பூராவும் அழுதுகிட்டார் அன்னுதொட்டு இதோ மனுஷன் சாகரவரையும் அடிக்கவே இல்லை ம்ம்ம் அன்னில இருந்து அவரே எனக்கு ஆரஞ்சு மிட்டாய் வாங்கிட்டு வந்திடுவாரு ஈகநார் ல அடச்சு விக்கிற பச்சை பட்டாணி பொட்டுக்கடலை எலந்தவடை எல்லாமே கேப்பேன் கண்களை குறுக்கி பார்க்கும் அதே ஏக்கப் பார்வையோடும் அதே பாசத்தோடும் இந்தா வாங்கிக்கோ அனு ன்னு அதே கட்டைக்குரலால கேக்குறப்போ அன்னைக்கும் என் ஆசைகள் அதை அந்த அன்பை உணர மறுத்த வயசுதான் வயசு இப்போ பத்து அக்கா எம்பீபிஎஸ் முடிச்சு அவளுக்கு கல்யாணமும் முடிஞ்சது ,, அம்மா இல்லை ,, இப்போ அக்கா போய்ட்டா இப்போ நா ஹோட்டல் தசப்ரகாஷ் ல போர்டிங் ஸ்டூடன்ட் அப்பா ரேஸ் கோர்ஸ் வருவாரு என்கூட ரெண்டு மணிநேரம் டெய்லி செலவிடுவாரு காலம் மறக்கடித்தது இப்போது வழப்பமாக அப்பா வாங்கித்தரும் பட்டாணியையும் ஆரஞ்சு மிட்டாயையும் சோயா சில்லியையும் வறுத்த வேர்க்கடலையையும் ஆமாம்,,, இப்போ எனக்குப்பிடித்தது சிக்கன் குழம்பும் சுட சுட இட்லியும் ம்ம் அப்பா ஈவனிங் ஆறு மணிக்கு மேலே நிறைய குடிக்க ஆரம்பிச்சிட்டாரு அப்பாவை கவனிக்க யாருமில்லை அங்க அக்கா போன் ல தான் பேசுவா அப்போவும் எனக்கு அப்பாவின் தேவைகளை புரிந்துகொள்ளா பருவந்தான் முத்தண்ணா வுக்கு சொல்லுவேன் போன் பண்றப்போ அப்பாவுக்கு சாப்பாடு குடுத்திடுங்க ன்னு நா வெகேஷன் போறப்போ எல்லாம் வேலைக்கு விடுப்பு போட்டு ஆறுமணிவரை என்னுடன் இருக்கும் அப்பா அதுக்கப்பறம் காணாமே போயிடுவாரு முகப்பு அறை சோபாவில் காத்திருப்பேன் வரமாட்டார் அப்படியே உறங்கிட்டா அவர் வந்துட்டு சாப்பிடாம படுத்திடுவார் நள்ளிரவாகிவிடும் ஒவ்வொரு வாகனமும் எங்க வீட்டு முன்னாடி உள்ள வீதியை கடக்கறப்போ விழிப்பு வரும் ,, பாதிராவில் ஒரு கிளாசிக் கான்டசா காரின் சத்தமும் வெளிச்சமும் எங்கள் போர்டிகோவில் அணையும் இரண்டு மூன்று முறை அதன் எக்ஸலேட்டர் உறுமி ம்ம் மோரில் கரைத்துவைத்த சாதத்தையும் வெட்டிவைத்த வெங்காயத்தையும் சாப்பிடச் செய்திட்டு அவரை தூங்க அனுமதிப்பேன் காலப்போக்கில் அவர் எனக்காக மாறிட்டார் ஆம் என் போக்கு மாறிவிட்டது இஷ்டம்போல பணம் போர்டிங் க்கு கட்டிடுவார் எல்லாமும் இருந்தன அதிகமாக என் தனிமையும் இதோ என் பக்கவாட்டு சுவற்றில் எழும்பும் அதன் அசுர நிழலும் என்னை விழுங்கிக்கொண்டிருந்தது பயங்கரமாக அப்பொழுதுதான் என் முகத்தில் முதல் பரு முளைத்து அதன் கூர் நீண்டிருந்தது ஆம் இப்போது எனக்கு வயசு பதின்மூன்று பூவிரித்த பாதையையே பாதங்கள் நம்புகின்றன சேகுவேரா ஓஷோவின் அறிவுரைகளை டீச்சர்ஸ் போதித்த பொழுது அவற்றை தியரட்டிக்கலாகவே எடுத்துக்கொண்டது வயதின் ஆட்சியில் சிறைபட்ட மனம் அப்பாகிட்டே என் பாதங்கள் பாதை மாறுவதை இதோ பாருங்கப்பா என்று காண்பித்தபடியே சீரழிகிறேன் "Yes Because He Was The Only rescuer For Me In That Juncture" ஐந்தின் இரட்டிப்பு இலையுதிர்க்காலங்களையும் ஐந்தின் இரட்டிப்பு வசந்த காலங்களையும் ஐந்தின் இரட்டிப்பு கோடைக் காலங்களையும் ஐந்தின் இரட்டிப்பு பருவமழைக்காலங்களையும் காலநதியில் எப்படி எப்படியோ நீந்திவிட்ட எனக்கு ஆம்,, இப்பொழுது நான் ஒரு பொறியியல் பட்டதாரி மட்டும் அல்லாமல் டிஸ்டிங்க்ஷனில் சான்று பெற்ற ப்ராஜக்ட் மேனேஜ்மென்ட் போஸ்ட் கிரேஜூவேட் கரை சேரா கிரேஜுவேட் என் வயது இப்பொழுது இருபத்திநான்கு எந்த தோல்வியினுள் நானும் என் சிந்தனைகளும் எண்ணமும் இடியாப்ப சிக்கல் என்று தெளிவிலில்லை பொதிசுமப்பதுபோல் என் உணர்வுகளையும் நான் பாவியாகிவிட்டவன் என்று ஒருபிடி சோற்றில் என் கண்ணீர் விழுந்து அது உப்புக்கரித்த பொழுதும் என்னை தழுவிக்கொடுத்து சாப்பிடுப்பா என்பார் இது உங்கவகையாப்பா இந்த கவனிப்பு என்பேன்,,,, அழுதுக்கொண்டே இப்போவும் சிக்கன் குழம்பும் இட்லியும்தான் பிடித்தது என்ன ஒண்ணு எண்ணெய் தேச்சி அவரே அடிச்சு அடிச்சு குளிக்கவைப்பாரு வலிக்குதுப்பா ன்னு சொல்லுவேன் மூச் உனக்கொண்ணும் தெரியாது கம்முனு இரு ஆமா ன்னு வாயடைச்சிடுவார் ம்ம் அப்பா அப்பாதான் ,,, வேறு யாரையும் அப்பா என அழைக்க இடம் விட்டுவைக்காமல் என் பிறப்பு 14th Feb 1982 லிருந்து அவர் இறப்பு 14th Jan 2011 இன் வரையான அந்த நீள் கோட்டை நிரப்பி மறைந்தார் இன்றும் அந்த நினைவுக்கிடங்கு நிரம்பியப்படியேதான் வெற்றிடமாகிவிடவில்லை அங்கே வீடு இருக்கு இட்லி சிக்கன் குழம்பு அப்பா பக்குவத்தில இல்ல எண்ணெய் தேச்சு நானே குளிச்சிக்குறேன் சோப்பு ஷேம்பு இல்லை சீயக்காய் தைவரல் தான் ம்ம்,, "பூக்காரன் கவிதைகள்"

No comments:

Post a Comment